U saradnji sa Amabasadom Kanade

Priče o ljubavi, nadanju i patnji

Tales of Love, Hope and Despair

Milan Milošević – klarinet

Žarko Pešić – fagot

Zagrebački gudački kvartet: Martin Krpan, Davor Filips, Hrvoje Filips, Martin Jordan

Milan Milošević stekao je doktorat muzičke umetnosti na Univerzitetu Britanske Kolumbije. Dobitnik je nagrade Saveta za umetnost Britanske Kolumbije, Doktorsku istraživacku stipendiju i nagradu za akademsku izuzetnost na Univerzitetu Britanske Kolumbije. Milan je predstavnik i sponzorisani umetnik Legere Reeds-a, Kanada; Silverstein Works, SAD i Stowasser J. Tarogato, Mađarska. Milan je trenutno predavač klarineta na Kanadskom Kraljevskom Muzičkom Koledzu (RCM) i angažovan je kao solo klarinetista Interkulturalnog orkestra (VICO) u Vankuveru. Pre doktorskih studija na Univerzitetu Britanske Kolumbije bio je član Beogradske filharmonije i predavao klarinet na Univerzitetu Manitobe. Tokom svog mandata bio je umetnički osnivač i kodirektor Ansambla duvača u Beogradskoj filharmoniji i Međunarodnog ansambla ‒ Sinergija 6. Milan je bio istaknuti solista i izvođač ansambla na festivalu savremene muzike Graundsvel i Festivalu nove muzike sa simfonijskim orkestrom Vinipega. Milan Milošević je bio istaknuti izvođač u brojnim nacionalnim emisijama CBC Radio 2 i brojnim TV i radio emisijama u Beogradu, Srbija. Nedavno je bio gostujući predavač na naučnim konferencijama i masterklasevima, uključujući svetsku premijeru izvedbe naručenih dela na Državnom univerzitetu Džekson, Univerzitetu Britanske Kolumbije, Muzičkoj akademiji u Zagrebu, Muzičkoj akademiji u Ljubljani, Fakultetu muzičke umetnosti u Srbiji i Univerzitetu Kapilano, odsek za muziku. Takođe je nastupao sa Društvom za novu muziku Vankuvera, Muzičkim društvom Redšift i koncertnim serijalom Virtuozi na Univerzitetu u Vinipegu. Milan je nastupao kao spoljni saradnik sa Vankuverskim simfonijskim orkestrom. Časopis međunarodnog udruženja za klarinet ‘The Clarinet’ publikovao je delove njegove disertacije i proširene tehnike izvođenja na klarinetu, kao i kritiku albuma ‘Pearls & Jarn’ i ‘Pearls & Thrills” kao: „eklektične, revolucionarne i inovativne“. Milan je angažovan umetnik ‘Summit Records,’ Arizona. USA, i ‘Chroma Disc,’ Vankuver, Kanada.

Žarko Perišić rođen je 1967. godine u Splitu, u Hrvatskoj. Tamo je završio osnovno i srednje muzičko obrazovanje. Položio je pripremni ispit na Muzičkoj akademiji u Zagrebu 1985. godine, predmet fagot, klasa prof. Marijana Kobetića. Tokom studija u Zagrebu, gde je i diplomirao 1990. godine, prima brojna priznanja na republičkim i saveznim takmičenjima kao fagotista i kamerni muzičar. Tako je 1989. godine pobedio na takmičenju mladih umetnika Jugoslavije (osvaja drugu nagradu, nagrada za prvo mesto nije dodeljena), a sledeće godine na istom takmičenju osvaja nagrade za trio limenih duvača i kvintet limenih duvača. Nagrađen je Rektorovom nagradom Sveučilišta u Zagrebu i nagradom odseka za limene duvačke instrumente Akademije. Po završetku studija nastavlja sa usavršavanjem u Visokoj muzičkoj školi Mozarteum u Salzburgu, u klasi prof. Milana Turkovića. Upisao se 1992. godine na mesto prvog koordinatora fagota u orkestru izraelskog radija u Jerusalimu, gde radi do avgusta 1996 godine.

U tom periodu nastupa i kao solista sa orkestrom Violine kralja Davida iz Jerusalima, sa gudačkim kamernim orkestrom i simfonijskim orkestrom iz Tel Aviva, a vodi i kvintet duvačkih instrumenata Simfonijskog orkestra iz Jerusalima, kao i gudački trio Divertimento. Počev od septembra 1996. godine, prešao je na mesto solo fagota u Kamernoj filharmoniji Salzburg, gde i danas nastupa (pored ostalih angažmana), nastavljajući svoje studije na Mozarteumu u Salzburgu, u klasi prof. Ričarda Galera. Od 1997. godine radio je kao predavač na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, na kursevima fagota, kamerne muzike, odlomcima iz orkestra, a zvanje docenta dobija 1999. godine. Osnivač je kvinteta duvačkih instrumenata Sinergija 5, a od 2001. godine postaje solo fagotista i član Umetničkog veća Vojvođanskog simfonijskog orkestra u Novom Sadu, gde je aktivno angažovan kao izvođač i menadžer solista i dirigenata. Svira koncerte sa sledećim ansamblima: Camerata Salzburg, austrijski ansambl za novu muziku, Klangforum iz Beča, orkestri Gustav Mahler kamerni orkestar, Gruzijski kamerni orkestar, Mozarteum orkestar, Budimpeštanski festivalski orkestar, Kamerni orkestar Evrope širom Evrope gde takođe redovno nastupa kao solista fagota. Učestvuje na festivalu u Vilarsu, u Švajcarskoj, i na festivalu Dani Štrausa u Garmish-Partenkirchen-u ‒ mestu gde je Rihard Štraus nekada boravio i komponovao neka od svojih dela. Primljen je 2004. godine na mesto predavača fagota, kao asistent, na Muzičkoj akademiji u Zagrebu. Sledeće godine učestvuje na Muzičkom biennalu Zagreb ‒ Međunarodnom festivalu savremene muzike. Od 2005. godine nastupa kao prvi fagotist Simfonijskog orkestra HRT-a u Zagrebu.

ZAGREBAČKI KVARTET

Osnovan kao prvi trajni i profesionalni ansambl svoje vrste na hrvatskoj glazbenoj sceni, Zagrebački kvartet prvi je koncert održao 25. travnja 1919. godine. Članovi su tada bili Václav Huml, prva violina, Milan Graf, druga violina, Ladislav Škatula (kanije Miranov), viola i Umberto Fabbri, violončelo – redom profesori na konzervatoriju u Zagrebu. Tijekom prvih desetljeća, u Kvartetu su se izmijenili brojni glazbenici (Jan Prybyl, Jan Holub, Francis E. Arány, Dragutin Aranyi, Zlatko Topolski, Stjepan Šulek, Aleksandar Szegedi, Ljudevit Dobronji…) no već tada Zagrebački je kvartet uspostavio visoke kriterije djelovanja koji ga i danas čine okosnicom zagrebačkog i hrvatskog kvartetskog muziciranja.
Ansambl je rano formirao koncept svojih programa koje čini široki repertoarni raspon, od klasike, Haydna, Mozarta, Beethovena, Brahmsa, i tzv. željeznog kvartetskog repertoara, do suvremenih autora s posebnim naglaskom na hrvatsko stvaralaštvo; djela Božidara Širole, Josipa Štolcera Slavenskog, Frana Lhotke, Antuna Dobronića, Borisa Papandopula, Mila Cipre, Milka Kelemena, Marka Ruždjaka, Frane Paraća, Dubravka Detonija i brojnih drugih redovito su na koncertnim rasporedima.
U sezoni 1930./1931. članovi kreću na prvu inozemnu turneju po Češkoj i Njemačkoj stječući laskave kritike i epitet ‘slavni’; redovito muziciranje diljem domovine i  inozemna gostovanja praksa je koju su zadržali do danas. Osim po Europi u više navrata održavaju velike turneje po Sjedinjenim Američkim Državama, bivšem Sovjetskom Savezu, Rusiji, Kanadi, Australiji, Novom Zelandu… Rano započinju i s praksom suradnji s drugim istaknutim glazbenicima-solistima.

Prvo razdoblje djelovanja Zagrebačkog kvarteta zaključio je Drugi svjetski rat da bi novo poglavlje počelo 1954. zahvaljujući inicijativi glazbenika iz tadašnjeg Akademskog gudačkog kvarteta – Josipa Klime, Tomislava Šestaka, Dušana Stranića i Zvonimira Pomykala. Upravo violinist Josip Klima, uz kraće prekide, predvodi Kvartet sljedeća gotovo dva desetljeća, a nasljeđuju ga, do 1987., Zlatko Balija, Edo Pečarić i Đorđe Trkulja. Drugi violinisti bili su Zlatko Balija, Edo Pečarić, Nikola Jambrošić, Ivan Kuzmić i Marija Cobenzl, violisti Dušan Stranić i Daniel Thune, a violončelisti Fred Kiefer i Josip Stojanović. Najdulji staž u kvartetu, punih 37 godina, ostvario je violist Ante Živković. (Muzikologinja Hana Breko izdvojila je dva glavna sastava u tom drugom razdoblju djelovanja: Josip Klima, Zlatko Balija, Dušan Stranić i Fred Kiefer te Josip Klima, Ivan Kuzmić, Ante Živković i Josip Stojanović.) Znakovito je i da se tijekom tog perioda, novosti i suvremene tekovine koje donosi Muzički biennale Zagreb od 1961., odražavaju na repertoar ansambla pa on redovito izvodi i praizvodi najnovija domaća i inozemna kvartetska dostignuća.
Godine 1987. na mjesto prvog violinista dolazi Goran Končar što označava početak još jednog novog razdoblja; ostaje na tom mjestu do 2012., a s njim muziciraju Goran Bakrač i potom Davor Philips (od 2001.) na drugoj violini, violisti Ante Živković, i od 2005. Hrvoje Philips, te Martin Jordan na violončelu (od 1991.). To je vrijeme obilježeno ciklusom koncerata u Muzeju Mimara i u Preporodnoj dvorani Narodnog doma, a od 2008. u Hrvatskom glazbenom zavodu gdje se i danas održava sezona Zagrebačkog kvarteta. Ugled ansambla učvršćuju nove inozemne turneje i gostovanja na kojima devedesetih godina osobito skreću pažnju javnosti na ratna zbivanja u Hrvatskoj, nastupi od Concertgebouwa u Amsterdamu, praškog Rudolfinuma i londonskog St. John’s Smith Squarea preko zgrade Ujedinjenih naroda u New Yorku do Guangyuan Concert Halla, izvedbe kapitalnih djela poput Bachova Umijeća fuge i Beethovenovih posljednjih gudačkih kvarteta, kao i jedinstvena izvedba Sedam posljednjih Kristovih riječi Josepha Haydna u kripti crkve Sv. Ane u Jeruzalemu. Mjesto prvog violinista 2012. nakratko preuzima Sergej Evseev i Marin Maras, a od sezone 2017./2018., uz  Davora Philipsa, Hrvoja Philipsa i Martina Jordana, kao prvi violinist muzicira Martin Krpan.

Bogata diskografija Kvarteta, stvarana tijekom cijelog stoljeća, uključuje izdanja za Jugoton, PGP RTB, Melodicom, Sastruphon, Nuova Era Records, ZYX Classic, RCA, Da Camera Magna, Croatiju Records, ZG Zoe, Cantus/HDS i druge. Posljednje albume – s kvartetima Leoša Janáčeka i Antonína Dvořáka te povijesni četverostruki album povodom stote obljetnice – objavila je etiketa Spona Classics.

Brojne nagrade i priznanja uključuju najvažnije nacionalne nagrade: od Nagrade grada Zagreba 1957. preko Nagrade Milka Trnina, Vjesnikove nagrade Josip Štolcer Slavenski, nagrada Vladimir Nazor i Vatroslav Lisinski, Povelje Republike Hrvatske za osobite zasluge u kulturi 1999., Nagrade grada Zagreba 2001., niza diskografskih nagrada Porin do nagrade Vladimir Nazor za životno djelo 2009. godine.

Srpski Umjetnik vijeka, Najhumanija ličnost godine i Ličnost-brend godine, violinista Stefan Milenković, uživa plodnu karijeru kao međunarodno priznati solista i recitalista, sa izvanrednom produktivnom dugovječnošću, profesionalnošću i kreativnošću. Milenković je karijeru započeo još kao dječak. Nastupio je za predsjednika SAD-a Ronalda Regana na Božićnom koncertu u Vašingtonu sa 10 godina. Sledeće godine svirao je za Mihaila Gorbačova u Beogradu. Sa 14 godina svirao je za papu Jovana Pavla II, a sa 16 je održao svoj hiljaditi koncert u Montereju u Meksiku. Čvrsto posvećen pedagoškom radu, Milenković je predavao u saradnji sa Isakom Perlmanom na Džulijardu u Njujorku, prije nego što je prihvatio svoju trenutnu poziciju vanrednog profesora violine na Univerzitetu u Ilinoisu u ,,Urbana-Champaign”. Milenković je i dalje najmlađi diplomirani umjetnik Muzičke akademije u Beogradu, magistarske studije završava sa 19 godina, a na pomenutom Džulijardu završio je i program strukovnih studija, pod paskom gospođe Doroti De Lej. Milenković svira violinu “Giovanni Battista Guadagnini” iz 1783. godine.

Maestro Bojan Suđić, najistaknutije dirigentsko ime u srpskoj muzici današnjice, već više od jedne decenije nalazi se na mjestu umjetničkog direktora Muzičke produkcije RTS i šefa dirigenta renomiranih ansambala – Simfonijskog orkestra RTS i Hora RTS. Redovni je profesor dirigovanja na Fakultetu muzičke umjetnosti u Beogradu i šef dirigent Simfonijskog orkestra ove institucije.

Svoju profesionalnu karijeru izgradio je na izuzetno složenom i bogatom repertoaru simfonijske, horske, operske i baletske muzike. Danas je prepoznatljiv i po koncertima na kojima je na sceni okupio preko pet stotina izvođača, u izvođenju “Osme simfonije” Gustava Malera, Berliozovog i Verdijevog “Rekvijema”, Orfove “Karmine Burane” i drugih djela, kao i po koncertima koje je održao pred izuzetno velikim auditorijumom od preko deset hiljada ljudi, sa ciljem da se umjetnička muzika približi širokoj publici.

Od pobjede na Jugoslovenskom takmičenju u Zagrebu (kasnije takmičenju „Lovro fon Matačić“), 1989. godine, profesionalna karijera maestra Bojana Suđića proširuje se na Evropu i Latinsku Ameriku, gdje je ostvario saradnju sa preko pedeset orkestara i horova. Pored Helsinške i Novosibirske filharmonije, simfonijskih orkestara iz Odenzea, Turkua, Klagenfurta, Helsinške opere i mnogih drugih eminentnih ansambala, Suđić je već deset godina redovni gost dirigent u sezonama Crnogorskog simfonijskog orkestra i OFUNAM-a iz Meksika.

Sarađivao je sa najistaknutijim svjetskim umjetnicima, među kojima su Maksim Vengerov, Vadim Rjepin, Najdžel Kenedi, Ivo Pogorelić, Denis Macujev, Nikolaj Luganski, Mišel Berof, Šlomo Minc, Emanuel Pai, Plasido Domingo, Željko Lučić, Nemanja Radulović i drugi.

Domaća stručna kritika smatra ga „vodećim dirigentskim imenom u srpskoj muzici“ (Sonja Marinković, Beograd), a kritičar iz Finske, između ostalog, istakao je: „On je prirodni talenat sa izuzetnim stilom i sa jednom od najljepših tehnika koje sam ikada vidio“ (Mats Liljeros, Huvudstadsbladet, Helsinki). www.bojansudjic.com

Bojan Martinović  rođen je 26. oktobra 1981. godine na Cetinju. Potiče iz muzičke porodice. Nižu i srednju školu je završio je u Kotoru u klasi prof. Ilije Miloševića. Kao izrazito darovit mladi pijanista, 1996. godine primljen je na studije na Muzičkoj akademiji na Cetinju u klasi prof. Vladimira Bočkarjova, u čijoj klasi je diplomirao i magistrirao sa najvećom ocjenom. Pohađao je kurseve na   akademiji u   Beču, gdje se usavršavao u klasama profesora Kristof Bernera, Noel Floresa, Georgi Nador.

Intezivno i sa velikim uspjehom nastupa i djeluje u okviru raznih kamernih ansambala i sarađuje sa brojnim domaćim i stranim umjetnicima kao što su  Marina Jašvili, Dankan MekTrir, Vilhemas Čepinskis, Peter Langartner, Miran Begić, Roman Simović, Igor Perazić, Vladislav Igulinski, Ksenija Akejnikova. Nastupao je kao solista sa CSO, Banjalučkom filharmonijom  i Cameartom academicom. Uz Mirana Begića i Igora Perazića član je klavirskog trija TRITONUS. Na svom bogatom repertoaru ima preko 25 programa solističke, kamerne i orkestraske muzike. Nastupao je u gotovo svim najprestižnijim dvoranama bivše Jugoslavije (CNP u Podgorici, Dvorana Vatroslav Lisinski u Zagrebu, Hrvatski glazbeni zavod u Zagrebu, Sava Centar u Beogradu, Zadužbina Ilije M. Kolarca u Beogradu, Gradska kuća u Subotici, Sinagoga u Novom Sadu, Bošnjački institut u Sarajevu) kao i na brojnim festivalima u Italiji, Engleskoj, Njemačkoj, Austriji, Mađarskoj, Francuskoj, Belgiji, Rusiji, Libanu.

Učesnik je brojnih seminara i kongresa pedagoga muzike u Poljskoj, Turskoj, Rumuniji, Italiji, Finskoj, Španiji, Portugaliji, Austriji, Švedskoj, Engleskoj. Član je međunarodnog udruženja  Innovative conservatoire  (ICON), koje okuplja brojne umjetnike i pedagoge muzike iz cijele Evrope.Jedan je od osnivača međunarodnog muzičkog festivala Espressivo. Snimao je za RTCG, RTS, HRT, TVSLO, Radio Beograd i Radio Crne Gore. Tokom 2013. nastupiće u Rusiji, Engleskoj, Jermeniji, Francuskoj, Italiji, SAD – u, Srbiji i Hrvatskoj. Docent je na predmetu klavir. Stvara i interpretira muziku.

Vladana Perović je rođena 1995. u Podgorici u porodici muzičara. Već sa pet godina je počela da svira klavir. Završila je klavirski odsjek u Umjetničkoj školi za muziku i balet „Vasa Pavić“ u Podgorici, u klasi Irme Marković. Studirala je na prestižnom Konzervatorijumu „Santa Cecilia” u Rimu u klasi profesora Rikarda Marinija (Riccardo Marini), gdje je završila osnovne i magistarske studije sa najvišim ocjenama. Trenutno je na magistarskim studijama kamerne muzike na istom konzervatorijumu u klasi profesora Roberta Galeta (Roberto Galletto).

Od 2007. do 2012. godine, sarađivala je sa eminentnim profesorom i pijanistom Aleksandrom Serdarom. Uporedo sa studijama na Konzervatorijumu “Santa Cecilia” usavršavala se na Internacionalnim akademijama u Rimu kod profesora Daniela Rivere i Konstantina Boginoa.  Učestvovala je na brojnim seminarima i radila sa priznatim pijanistima i pedagozima kao što su: Vladmir Krpan, Aleksej Sokolov, Vedrana Kovač, Vladimir Ovčinjikov, Boris Kraljević, Bruno Canino, Dmitrij Baškirov, Andrzej Jasinski, Pavel Gililov, Leonel Morales, Đulijano Mazokante (Giuliano Mazzoccante), Albert Mamriev, Aleksandar Kobrin (Alexander Kobrin), Horst Lajfrid (Horst Leichtfried), Boris Petrušanski (Boris Petrushanky), Ruben Dalibaltajan (Ruben Dalibaltayan), Kemal Gekić, Igor Lazko i dr.

Dobitnica je  velikog broja prvih i specijalnih nagrada na domaćim i internacionalnim takmičenjima. Između ostalog, bila je finalistkinja 6. Međunarodnog pijanističkog takmičenja “Šopen” (Chopin) koje organizuje Asocijacija jugoistočnih azijskih naroda (ASEAN) u Kuala Lumpuru i dobitnica treće nagrade u 2015; Naredne godine je ušla u finale međunarodnog takmičenja na Malti, gdje je osvojila specijalnu nagradu. Kao laureat takmičenja „Anemos“ u Rimu 2009. godine nagrađena je srebrnom medaljom predsjednika Republike Italije. Kao jedna od pobjednica velikog internacionalnog takmičenja „IBLA Grand Prize“ u Raguzi, Italija, učestvovala je na koncertu pobjednika u prestižnoj koncertnoj sali “Karnegi” (Carnegie Hall) u Njujorku 2008. godine.

Priredila je brojne solističke koncerte u Podgorici, Kotoru, Herceg Novom, Rijeci, Sankt Petersburgu, Rimu, Veneciji i dr. Kao solista je nastupala sa Simfonijskim orkestrom mladih iz Beograda, Crnogorskim simfonijskim orkestrom, Simfonijskim orkestrom grada Kjođa (Italija), Simfonijskim orkestrom mladih iz Rima i Simfonijskim orkestrom Muzičke akademije, Cetinje. Učestvovala je na brojnim festivalima u Crnoj Gori – „A Tempo“ u Podgorici, „KotorArt – Don Brankovi dani muzike“, „KlarinetFest“ u Kotoru, Dani muzike“ u Herceg Novom, „Espressivo“ na Cetinju, „Grad Teatar Budva“ i u inostranstvu, na festivalima u Kjođi (Italija), Ptuju (Slovenija), Viani do Kaštelo (Portugal), Ahenu (Njemačka), Pinetu (Italija), Splitu i dr. Nastupala je u Parlamentu Crne Gore i na IX Samitu zvaničnika Jugoistočne Evrope u Budvi.

Povodom proslave 70 godina Muzičke škole „Vasa Pavić” prošle godine joj je ukazana posebna čast da kao solistkinja nastupi sa orkestrom bivših i sadašnjih profesora i učenika muzičke škole na koncertu „Susret generacija” u produkciji škole i KIC-a “Budo Tomović”.  Ove godine Vladana je učestvovala na 7. Ljetnjem kampu za kamernu muziku na Ivanovim koritima gdje je radila sa priznatim profesorima, klarinetistom Veljkom Klenkovskim i violinistom Antonom Martinovim (Anton Martynov).

www.montenegrina.net