Balša Brković

Aurora

Moderator: Božena Jelušić

Balša Brković je rođen 1966. u Podgorici. Diplomirao je na Filološkom fakultetu u Beogradu, na Odsjeku za opštu književnost i teoriju književnosti. Objavio je pet knjiga poezije, Konji jedu breskve (Pegaz, Beograd, 1985), Filip boje srebra (CDNK, Podgorica, 1991), Rt Svete Marije (Aurora, Zagreb, 1993), Contrapposto (Dignitas, Cetinje, 1998) i Dvojenje (DUKS, Podgorica, 2001); knjigu priča Berlinski krug (Prosveta, Beograd, 2008) i dva romana, Privatna galerija (Durieux, Zagreb, 2002), koji je doživio četiri izdanja u preko 20.000 primjeraka i Paranoja u Podgorici (Vijesti, Podgorica, 2010), apsolutni hit godine u Crnoj Gori. Roman Paranoja u Podgorici je od jula do septembra 2010. prodat u preko deset hiljada primjeraka. Prevodi romana Privatna galerija objavljeni su u Češkoj (2007), Sloveniji (2006) i Albaniji (2007). Privatna galerija je u Monitorovoj anketi proglašena kulturnim dogaðajem godine u Crnoj Gori 2002. godine. Za ovaj roman Brković je dobio nagradu “Miroslavljevo jevanðelje” za najbolju knjigu proze u Srbiji i Crnoj Gori 2001–2003. Isti roman bio je nominovan u najuži izbor (4 knjige) za prestižnu tuzlansku nagradu “Meša Selimović” za najbolji roman na ex-yu prostoru u 2002. godini. U anketi beogradskog „Blica“, Privatna galerija je uvrštena na listu deset najboljih postmodernističkih romana u Srbiji i Crnoj Gori. Pored poezije, Balša Brković objavljuje prozu i esejistiku. Bavi se i pozorišnom kritikom, kao i istorijom i idejama anarhizma. Početkom devedesetih godina pripadao je grupi crnogorskih intelektualaca koji su se usprotivili ratu i izolacionističkoj politici crnogorskih vlasti. Danas je urednik rubrike za kulturu i zamjenik glavnog urednika najuticajnijeg i najtiražnijeg crnogorskog dnevnog lista „Vijesti“. Po ubjeđenju je anarhista.

sa sajta booka.in

Božena Jelušić je diplomirala i magistrirala opštu književnost i teoriju književnosti na Filološkom fakultetu u Beogradu. Radila je kao profesorica književnosti i medijske pismenosti u gimnaziji “Danilo Kiš” u Budvi, a dobitnica je najviše crnogorske nagrade u oblasti obrazovanja OKTOIH (2000).  Bavila se metodikom nastave književnosti i medijske pismenosti, autorka je više predmetnih programa i čitanki za četiri razreda gimnazije i Priručnika za razvoj medijske pismenosti i sprovođenje nastave. Članica je Koalicije za Medijsku pismenost i aktivno sarađuje kao trenerica u Zavodu za školstvo i nevladinim organizacijama koje se bave medijskom pismenošću. Autorka je više studija i eseja u oblasti teorije i istorije književnosti; bavi se književnom, pozorišnom i likovnom kritikom.

Objavila je knjige: Božena Jelušić i Mato Jelušić: Kako je Budva sanjala Mediteran (Argonaut – Budva, 1996 i 2008)); Božena Jelušić: Mitsko u Lalićevim romanima (Kulturno prosvjetna zajednica Podgorice, 2000); Mato Jelušić i Božena Jelušić: Iskušavanje filma – Živko Nikolić i njegovo filmsko djelo (ZUNS – Podgorica i Argonaut – Budva, 2006); Božena Jelušić: Obične stvari (JU Narodna Biblioteka Budve, 2019). Jedna je od autora/ki u knjizi Learning to change  – The Experience of Transforming Education in South East Europe (CEU PRESS, Budapest, New York, 2005). Glavna je autorka Nacionalnog izvještaja o razvoju po mjeri čovjeka: “Ljudi su najveće bogatstvo jedne zemlje. Koliko je bogata Crna Gora?” (UNDP – Podgorica, 2013), rangiranog te godine među pet najboljih izvještaja. Učestvovala je u nastajanju Deklaracije o zajedničkom jeziku u okviru projekta Jezici i nacionalizmi, koju je ubrzo potpisalo više od osam i po hiljada građana bivše zajedničke države.

Više od deset godina je bila kolumnistica dnevnog lista „Vijesti“, u kojem je dvije godine obavljala funkciju ombudsmana. Od osnivanja (1992 – 2012) je bila predsjednica jedne od prvih crnogorskih NVO „Za bolji grad“, koje se bavilo očuvanjem urbanih i ambijentalnih vrijednosti budvanskog kraja. Pored više mandata u lokalnom parlamentu, od 2020. do posljednjih izbora je bila poslanica u Skupštini Crne Gore i predsjednica Odbora za rodnu ravnopravnost.