Mimo od Budve

Big Band RTS-a

Mimo od Budve

predstavljanje CD-a u izdanju “Grad teatar”

Nikola Mimo Mitrović

U svijetu džez muzike, pored glavih zvijezda, uvijek su blistale i zvijezde njihovih kolega, sideman-a, koji su zajedno učestvovali u trenucima stvaranja nezaboravnih kompozicija, izvanrednih interpretacija i improvizacija, u zajedničkom vrelu muziciranja. Za potpuni muzički doživljaj, pored glavnih solista, bio je potreban onaj specifični sastojak koji su davale kolege, zaokružujući muzička djela do savršenstva.

Tokom mnogih godina stvaranja i razvoja džeza, te nenametljive figure sjajnih muzičara dale su integralni doprinos neodvojiv od imena velikana sa kojima su sarađivali. Puno je primjera za to, i taj fenomen opstaje do danas: kada se divimo muzici Kaunta Bejzija, mi se divimo i njegovom gitaristi Frediju Grinu, kad se uživa u antologijskim snimcima orkestra Djuka Elingtona, mi takođe uživamo u muziciranju njegovog baritoniste Harija Karnija, kao što, slušajući Sonija Rolinsa, slušamo sola tromboniste Kliftona Andersona. Pa i danas, kada se prepuštamo Metinijevoj muzici, lebdimo uz sola i muziciranje Lajla Mejsa, njegovog klavijaturiste.

Takav umjetnik je bio i Nikola Mimo Mitrović.

Rođen je 20. maja 1941. godine u Budvi. Osnovnu školu završio je u Budvi, gimnaziju na Cetinju, a zvanje hemijskog inženjera stekao na Tehnološkom fakultetu u Beogradu. Trubu je prosvirao još kao dječak, u budvanskoj Gradskoj muzici. Dok su se pedesetih godina XX vijeka u Budvi slušali belkanto i italijanska kancona, Mimo je nekim čudnim osjećanjem prepoznavao evergrin kao svoj muzički ukus, a film “Bal na vodi” i truba Harija Džejmsa su presudno uticali na njegov afinitet ka džezu. Sa džezom se upoznavao i na beogradskim pločnicima, a ubrzo je riješio da pođe u svijet, putem na koji su prije njega stupili Lari Vučković, Duško Gojković, Lala Kovačev… Našao se u Švedskoj, na poziv Mirka Bratičevića, pijaniste Cetinjanina u Stokholmu.

Bio je samouk: učio je na otvorenoj sceni sa evropskim džez kolegama. Bio je i radoznao: uz trubu prosvirao je fliglhornu, flugabon, ventil trombon i flautu, da bi se u kasnijoj karijeri osmjelio i da pjeva, u maniru velikog uzora Četa Bejkera. Spisak njegovih heroja oslikava prirodu i njegovog izraza: osim Četa, na njemu su Kliford Braun, Li Morgan, Keni Doram i Majls Dejvis – nježnost i suptilnost, nasuprot agresiji i razmetljivosti.

Posle trinaest godina u pečalbi (Skandinavija, SSSR, Zapadna Evropa…) 1978. godinevratio seu Beograd, dobivšiodmahstalni posao u trubačkoj sekciji Džez orkestra RTB. Posle dvije godine orkestru će „zafaliti“ trombon, a Mimo će spremno prihvatiti novu ulogu. U međuvremenu, redovno je radio i sa različitim kombo sastavima. 14. jula 1979. godine nastupio je na festivalu “Pori Jazz”, sa YU all-star postavom “Trumpets and Rhythm Unit” (Duško Gojković, Petar Ugrin, Goce Dimitrovski, Ladislav Fidri, Nikola Mimo Mitrović – trube, Bora Roković – klavir, Krešimir Remeta – bas, Lala Kovačev – bubnjevi). Postao je i stalni član “Seksteta Marković–Gut” (prva postava: Mića Marković – saksofoni, Stjepko Gut – truba i fliglhorna, Nikola Mimo Mitrović – flugabon, Miloš Krstić – klavir, Vojin Draškoci – kontrabas, Lazar Tošić – bubnjevi), od njegovog osnivanja u junu 1980. godine. Prvi nastup imali su na Ljubljanskom džez festivalu, pored Dekstera Gordona, Airta Moreire i Jusefa Latifa. Sa ovim sastavom snimio je pet albuma i ponovo obišao svijet (Mađarska, Belgija, Italija, Njemačka, Rumunija, Turska, SSSR, Kuba…). Dana 18. jula 1982. godine učestvovali su i na čuvenom festivalu“North Sea Jazz” u Hagu. Kao član seksteta ili big benda nastupao je sa legendama džeza, među kojima su Klark Teri, Erni Vilkins, Keni Dru, Toni Skot, Aladar Pege, Alvin Kvin, Sal Nistiko… U ljeto 1983. godine bio je predstavnik Jugoslavije u orkestru Evropske radiodifuzne unije (EBU Big Band) na koncertu u Stokholmu. Nastupao je širom svijeta na međunarodnim festivalima; u Beogradu, Zagrebu, Ljubljani, Sibiu, Pragu, Debrecinu, Segedinu, Sofiji, Minhenu, Moskvi, Novosibirsku, Poriju, Burghausenu, Havani, Midelhajmu, Bariju, Ivrei…

Švedska je ponovo bila njegova sledeća stanica.Otišao je iz “Big benda RTS” i iz zemlje 1988.godine, uspješno nastavljajući karijeru u novoj sredini sa različitim velikim orkestrima (orkestar “Lansmusiken” i “Jamtlands Lan”, “Big Band High Coast”) i kombo sastavima. Sa ovim orkestrima, u kojim djeluju džez muzičari iz nekoliko gradova srednje Švedske, nastupao je na mnogim džez festivalima u svijetu.

Godine 2004.konačno je objavio – jedini – album pod svojim imenom (u kvintetu sa bubnjarom Ufeom Flinkom), „This Is The Life“ (Liphone Records). Usput, ostvario je još jedan san: osmislio je posvetu Četu Bejkeru (kolaž priče i muzike), predstavljajući ovaj program po Skandinaviji i kod nas. Kasnije je sa sastavom “3 Tool” tu ideju raširio uz koncept „Tribute To Trumpet Kings“.Bavio se takođe i pedagoškim radom u Švedskoj.

Češći boravci u zemlji u poslednjoj deceniji života višestruko su ga inspirisali.Od prve godine osnivanja festivala “Grad teatar” u Budvi zalagao se da džez dobije tretman kao i ostale grane kulturnog stvaralaštva. Nafestivaluje učestvovao u organizaciji džez koncerata, maštajući o međunarodnom džez festivalu u rodnom gradu i internacionalnom ljetnjem džez kampu. S tim ciljem, periodično je organizovao raznovrsne džez koncerte s prijateljima tokom festivalskih izdanja između 1988.i 2006. god.Godine 2006/2007.predavao je džez kao izborni predmet u Umjetničkoj školi za muziku i balet „Vasa Pavić“ u Podgorici, u prvoj godini sprovođenja nastave džeza kao izbornog predmeta novog reformisanog programa.Često je sarađivao sa poznatim crnogorskim gitaristom Miloradom Šuletom Jovovićem. Mitrović je bio aktivan član udruženja “Jazz Art”, vrijedno i požrtvovano pomažući sve aktivnosti na unapređenju džez edukacije i izvođaštva.

Uvijek zainteresovan za džez muziku, bio je svuda gdje je ima. Poslednjih godina nastupao je ponovo sa “Big bendom RTS”, radovao se ponovnom okupljanju i muziciranju “Seksteta Gut-Marković” na 25. Beogradskom džez festivalu 2009. godine.  Na novogodišnjem koncertu  “Big benda RTS”, iste godine, pojavio se kao specijalni gost – i to je bio njegov poslednji nastup pre nesrećnog tragičnog odlaska.

Za one koji su ga lično poznavali, ostaće zauvijek u sjećanju kao divan, skroman kolega tople duše, a našoj istoriji džeza ostaje njegova muzika, na oko dvadesetak LP i CD izdanja na kojima je učestvovao.

BIG BEND RTS

Big bend RTS je osnovan 1948. godine pod imenom Zabavni orkestar Radio Beograda u formaciji revijskog orkestra, da bi 1954. godine odvajanjem gudačkog ansambla započeo rad kao veliki džez orkestar – big bend (big band).Dugi niz godina, orkestar su predvodili eminentni dirigenti, kompozitori i aranžeri: Mladen Bob Guteša, Vojislav Bubiša Simić, Zvonimir Skerl, Duško Gojković i Stjepko Gut.Tokom 70 godina rada i stvaranja orkestar je dobio izuzetne nagrade i priznanja. Na džez festivalu u Žuan Le Penu 1960.godine, tada potpuno nepoznat, orkestar je osvojio prvu nagradu. Posle svoje prve turneje 1957.godine, orkestar je nastupao na poznatim svjetskim festivalima u Tel Avivu, Montreu, Marseju, Solunu, Minhenu, na nekoliko UNICEF koncerata –u Beogradu, Parizu, Ženevi, uvijek sa izuzetnim uspjehom i vrlo pohvalnim kritikama.Tokom godina, sa orkestrom su nastupale najveća svjetska imena džez muzike: Klark Teri, Beni Golson, Džoni Grifin, Majnard Ferguson, Toni Skot, Džerom Ričardson, Erni Vilkins, Alvin Kvin, Redži Džonson, Edi Henderson, Henk Mobli, Džon Hendriks, Roj Harguv, Bred Lili, Dajana Šur, Don Menza, Stiv Ture, Roni Kjuber, Rendi Breker, Džon Fedis, Čak Findli…, a takođe i zvijezde svjetskog šou biznisa: Rej Čarls, Deni Kej, Džozefina Bejker, Mirej Matje, Enriko Masias, Frida Lingstad… Orkestar je iznjedrio plejadu vrhunskih umjetnika, koji su danas poznati i priznati u svijetu –Mile Pavlović, Bora Roković, Duško Gojković, Branislav Lala Kovačev, Stjepko Gut.Od skorašnjihizdanja izdvajamo sledeća:Džez orkestar Radio Beograda 1948-1978, Muzika moje mladosti, Stjepko Gut&Big bend RTS – afro-balkanske skice, Vili Johans i Big bend Radio Beograda, Big bend Radio Beograda – 75 godina Radio Beograda, Karavan,It’s Time For Jazz, Sweet Love, Duško Gojković&Big bend RTS –Latin Haze, Big bend RTS – Balkan Soul, Aquarelle, Samuel Blaser&Big Band RTS.