Nestvarni grad

Grad teatar, Budva
Predstava u formi vođene šetnje
Nestvarni grad
Tekst i režija: Vuk Ršumović

Asistent reditelja: Ana Tomović

Vizuelni dizajn: Andreja Hamović

Dizajn zvuka: Jakov Munižaba

Naracija: Marija Liješević

Djevojčica 1: Ana Pavlović

Djevojčica 2: Sunčica Babić

 

Nestvarni grad je teatarsko iskustvo koje ruši tradicionalne granice između izvođača i publike. Predstava ima formu vođene šetnje kroz autentični ambijent stare Budve. Sa slušalicama na ušima, publika prati naraciju koja ih uvodi u svijet imaginacije i navodi na interakciju sa ambijentom i ljudima oko njih. Oni više nisu pasivni posmatrači, već aktivni učesnici, podstaknuti da istražuju prostor oko sebe i utiču na tok priče.

U pitanju, dakle, nije klasična predstava. Projekat, zapravo, nema ništa „predstavljačko“ u sebi. Tačnije je reći da je u pitanju određeno, veoma posebno iskustvo kroz koje će proći svi učesnici šetnje.

Naš identitet = naše sjećanje.

Tema projekta su SJEĆANJA, a osnovna teza je: Sjećanje je naše najvrednije vlasništvo.

Oslanjajući se na tu tezu, narativni tok se dalje razvija tako što dodatno obrazlaže ključne aspekte sjećanja koje formira naše autobiografsko znanje. Iznesene ideje baziraju se na otkrićima neuro nauka koje se poslednjih decenija intenzivno bave proučavanjem sjećanja. Iako nove i nepoznate, te ideje imaju karakter intimnih, intuitivnih istina koje svako od nas osjeća i živi neprekidno.

Uzimajući u obzir temu sjećanja, vođena naracija funkcioniše na nekoliko nivoa.

Naracija otkriva i vezuje prostore u kojima se nalazimo sa pričama iz prošlosti. Ovo je dio u kom ćemo imati i kratke isječke iz razgovora sa starim Budvanima koji se prisjećaju svojih života, i uopšte, načina života u starom gradu. Njihova svjedočenja su obojena ličnim i intimnim, jer se oni prisjećaju djetinjstva i specifičnog načina života iz tog vremena. Uzbuđenje gledalaca donosi činjenica da se nalaze na mjestima koja naši sagovornici opisuju u svojoj priči.

Skriveni prostori Budve

Jako je važno da se kroz šetnju kreira neponovljivo iskustvo. Jedan od načina da to postignemo jeste da odvedemo gledaoce na mjesta na koja inače ne bi mogli da dođu da borave u Budvi isključivo kao gosti ili turisti. Važno je, dakle, da izgradimo povjerenje sa starim Budvanima kako bi nam dozvolili da doživimo obrise njihovog intimnog svijeta koji nam bacaju novo svjetlo na život stare Budve. Nije isto kada gledamo zidine grada spolja, i kada uđemo u prostore iza tih zidina.

Nestvarni grad iskorak u novo polje savremenog teatarskog izraza u kojem se briše granica između fikcije i stvarnosti, a publika je u prilici da kroz jedinstveno i nezaboravno iskustvo doživi i vidi Budvu na način na koji je nikad dosad nije vidjela i doživjela. Tematski, učesnici su motivisani da razmišljaju o sjećanju na nov i uzbudljiv način, i da tako svoj život stave u nov i uzbudljiv kontekst. Predstava na različite načine trigeruje sjećanje kod publike, u namjeri da izazove emotivnu reakciju. U toku trajanja predstave, učesnici će putem vođene naracije, i putem sopstvene memorije i imaginacije biti transponovani u neke druge svjetove. Namjera nam je da gledaocima omogućimo jedno nezaboravno iskustvo i da im zauvijek urežemo u sjećanje doživljaj stare Budve.

Vuk Ršumović

 

Vuk Ršumović, režiser, scenarista, dramaturg

Vuk Ršumović (Beograd, 1975), srpski je režiser, scenarista, dramaturg i univerzitetski profesor. Diplomirao je dramaturgiju na Fakultetu dramskih umetnosti. Proveo je jedan semestar na Jungovom institutu u Cirihu, gde je proučvao jungovsku psihologiju, bajke, mitove i rad Džozefa Kembela. Napisao je šesnaest scenarija za kramotražne igrane i animirane filmove. Radio je kao scenarista na četiri sezone emisije Survajvor Srbija, a takođe je autor adaptacija nekoliko internacionalnih TV formata za srpsko tržište. Autor je scenarija odnosno adaptacija za 110 epizoda popularne serije „Andrija i Anđelka“. Za svoj debitanski dugometražni igrani film „Ničije dete“, koji je prikazan na preko 50 festivala i osvojio preko 35 domaćih i internacionalnih nagrada, uključujući FIPRESCI nagradu na Filmskom festivalu u Veneciji. Dobitnik je nagrade grada Beograda za radio i televizijsko stvaralaštvo. Član je Evropske filmske akademije. Jedan je od osnivača producentske kuće „BaBoon Production“ za koju je producirao nekoliko projekata. Predaje na Fakultetu za medije i komunikacija Univerziteta Singidunum. Među reditelje koje su uticali na njegov rad navodi Martina Skorsezea, Dejvida Linča i Fransoa Trifoa. U decembru 2020. projekat Ršumovićevog novog filma „Priča o Fatme” je dobio podršku Euroimaža. Član je Udruženja za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat”.

 

Prof. dr Jakov Munižaba–vanredni professor (dizajner zvuka)

Diplomirao na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, na katedri Snimanje i dizajn zvuka. Na istom fakultetu odbranio je doktorski umetnički projekat “Motion stop – oživljavanje zvuka“. Kao snimatelj i dizajner zvuka radio je na više od 100 filmova domaće i inostrane produkcije, na najrazličitijim filmskim formama, od dugometražnih igranih do eksperimentalnih filmova. Radio je zvuk i za radio drame, pozorište, televiziju, muzičke sastave i video igre. Bio je predavač i na brojnim radionicama i konferencijama. Redovni je saradnik čuvenog studija elektronske muzike EMS Radio Beograd.

Dobitnik je brojnih nagrada: Nagrada za najbolji dizajn zvuka filma Paradigma Martovskog filmskog festivala u Beogradu (2016); prvo mesto na “Javnom anonimnom konkursu Dramskog programa Radio Beograda“ u kategoriji ’apstraktni oblik radiofonije’ (2012); prvo mesto na konkursu Neda Depolo za dizajn zvuka radio drame “Noć“ (Radio Beograd, 2010); stipendije Republičke fondacije za naučni i kulturni pomladak (2009); drugo mesto na konkursu Neda Depolo za dizajn zvuka i režiju radiodrame “Bajka u pauzi pred ručak“ (Radio Beograd, 2008) i Godišnje nagrada katedre za Snimanje i dizajn zvuka najboljem studentu za postignutne izvanredne rezultate (Fakultet dramskih umetnosti, 2007).

Andreja Hamović – vizuelni dizajn

je rođen u Beogradu 1980. godine, gde je završio osnovnu i srednju školu. Tokom gimnazijske započinje da se bavi fotografijom, individualno i kroz radionice Fonda za otvoreno društvo ”Kaleidoskop”, pod mentorstvom Vesne Pavlović, Aleksandra Kelića i Andreje Leka. Dve grupne izložbe fotografija u ”Centru za kulturnu dekontaminaciju” u Beogradu su rezultat ovih radionica. Saradnja sa ”Škart” grupom i angažovani fotografski rad, ,rezultirala je i objavljivanjem nekoliko fotografskih radova u publikaciji Muzeja savremena umetnosti u Beogradu, ” Umetnost u Srbiji 1989-2001”. Od 2007. do 2010. živi i radi u Dubaiju, Ujedinjeni Arapski emirati, gde osim saradnje sa lokalnim video produkcijama na većem broju projekata u regionu, se oprobava u ulozi gostujućeg predavača na studijskom programu Digitalne filmske produkcije na ”SAE Institutu Dubai”, što će i obeležiti početak pedagoškog angažmana koji traje i danas. Od 2010. godine je angažovan u ulozi predavača na Katedri za digitalni film SAE Instituta Beograd, a od 2014. radi u ulozi šefa Katedre na SAE Institutu Beograd. Katedra za digitalni film na SAE Institutu Beograd isporučuje akademski program osnovnih studija, pod licencom Hartfordšir univerziteta iz Londona, Engleska. Učestvovao je u nekoliko međunarodnih obrazovnih projekata, uključujući Erasmus + program.

 

U ulozi prvog asistenta Direktora fotografije do sada je radio na 4 dugometražna igrana i jednom dokumentarnom filmu, od kojih se izdvajaju višestruko nagrađivani ”Ničije dete” reditelja Vuka Ršumovića, i ”Biba Struja” reditelja Dušana Čavića i Dušana Šaponje.

Kao Direktor fotografije u igranom segmentu bio je angažovan na serijalu ”Fore i fazoni” u produkciji RTV Vojvodine 2016. godine, i dao je svoj doprinos kao jedan od ko-autora slike na dugometražnom dokumentarnom filmu ”Trenutak sna” reditelja Darka Lungulova, 2022. godine.