“Epidemiološka situacija u zemlji nam ove godine diktira takve uslove. Otvaranje, kao i samo održavanje izložbe, u skladu je sa dobijenim preporukama Instituta za javno zdravlje Crne Gore. Stoga je broj osoba koje se mogu nalaziti u istom momentu u izložbenom prostoru limitiran na dva posjetioca, uz korišćenje maski i upotrebu dezinfekcionog sredstva koje je postavljeno na ulazu”, navodi se u saopštenju Grad teatra.
Otvaranje izložbe, zasnovane na hronološkom pregledu vajarskih djela iz fonda Centra savremene umjetnosti Crne Gore u izboru muzejskog savjetnika Marine Čelebić, ujedno je i simbolični početak 34. festivala Grad teatar čiji su programi do daljnjeg odloženi.
“Epidemiološka situacija u zemlji nam ove godine diktira takve uslove. Otvaranje, kao i samo održavanje izložbe, u skladu je sa dobijenim preporukama Instituta za javno zdravlje Crne Gore. Stoga je broj osoba koje se mogu nalaziti u istom momentu u izložbenom prostoru limitiran na dva posjetioca, uz korišćenje maski i upotrebu dezinfekcionog sredstva koje je postavljeno na ulazu”, navodi se u saopštenju Grad teatra.
Kustoskinja izložbe Marina Čelebić kazala je da ono što se podrazumijeva pod skulptorskim tehnikama jeste vajarski rad u različitim materijalima – od tradicionalnih, koji se upotrebljavaju od praistorije do danas (kamen, drvo, glina i metal), pa do novijih materijala koji se pojavljuju u vremenu industrijske proizvodnje (fabrički oblikovani metali, žice, ploče, plastične mase). “Osnovnu vajarevu tehniku određuje ne samo materijal nego i njegov odnos prema materijalu u kojem radi. Savremena crnogorska skulptura koja čini ovu izložbu je raznovrsna, što i potvrđuju radovi koji je čine, kako po tehnici tako i po načinu tretiranja forme”, istakla je Čelebić.
Na izložbi se mogu pogledati djela poznatih crnogorskih stvaralaca: „Skulptura LLS IX“ Stevana Luketića koji koristi odsluženi industrijski materijal-hladnjak, „Portret Aleksandra Čilikova“ u gipsu Marka Brežanina, skulptura u drvetu “Ležeći akt” Luke Tomanovića, a u istom materijalu je rađena i skulptura Srđana Kovačevića “Dva lika jedne žene”, kao i skulptura “Ženska“ Krsta Andrijaševića, zatim kompozicija Pavla Pejovića „Dugo iščekivanje“ koju čine četiri ženska akta u bronzi, Risto Radmilović se na ovoj izložbi predstavlja reljefom bez naziva u metalu-mesingu, Miodrag Šćepanović je zastupljen djelom „Pogled“ u drvetu, Peko Nikčević za izradu svog djela koristi kamen, tu je i skulptura Tijane Dujović Liščević „K nebu“ za koju je koristila pečenu glinu i žicu, kao i skulptura “Stojeća” Ane Đukanović-Miljkovac iz ciklusa “Terakota I” i rad u mermeru “Sjetna” Sanje Bulatović.
27.07. – Vijesti